Każdy koralik jest inny.

"Nie możesz wszystkich uszczęśliwić. Nie jesteś słoikiem Nutelli. "

Wiesz... Z nerwów rozerwałam dzisiaj swój ulubiony naszyjnik i rozsypałam na podłogę koraliki. Moje wszystkie kolorowe koraliki. I przypomniało mi się, jak pół roku temu, w podobny sposób rozsypałam cały sens życia i wszystkie chęci do niego... I tak patrzę się na te koraliki, jak one spadają i odbijają się od podłogi i tak sobie myślę, że ja też się tak odbijam. Upadam i znów jestem w górze, i tak w kółko. A to odbijanie się, to napędza moje życie. Moje upadki są dla mnie nauczką. Każdy upadek jest inny i uczy czegoś nowego. I wiesz, dziwne że to powiem, ale każdy upadek który pamiętam był dobry i nigdy się więcej nie powtórzy. Popatrz, one mają różne kolory. Każdy koralik jest inny. O ten ma na przykład inny kształt niż reszta, a tamten zaś jest niebieski, a inne są zielone, czerwone, różowe i brązowe. I ten niebieski to ja. Wiesz, bo ja jestem niebieska. Niebieska jak morze albo jak ocean, niebieska jak niebo, niebieska jak twoje oczy, o, i jak twoja koszulka. I te inne koraliki, to inni ludzie, wiesz? Każdy z nich jest piękny i jedyny w swoim rodzaju. I ja też taka jestem! I pomimo, że te wszystkie koraliki się różnią kolorem i kształtem też, to przecież wszystkie są koralikami, noszą taką samą nazwę i tworzą razem coś pięknego - naszyjnik. I tak jest też ludźmi. Jesteśmy tylko jednostkami wypełnionymi tlenem i samemu nic nie znaczymy, ale w grupie, razem tworzymy coś pięknego, całość! Nie na darmo tyle nas jest na tym świecie. Wszystko ma swój powód, trzeba o tym nie zapominać. I pomimo, że niektóre koraliki mogą mieć nie pasujące do siebie kolory albo kształt, to są one po to, abyś właśnie ty zrozumiał, że nie wszyscy są dla siebie stworzeni. Te nie pasujące do siebie koraliki mogą z innymi koralikami stworzyć dwa, osobne najpiękniejsze naszyjniki świata. Z ludźmi jest tak samo, wystarczy to zrozumieć. To nic trudnego a właśnie między innymi na tym polega ludzka egzystencja. Nie da się wszystkich na raz zadowolić, bo jest nas po prostu zbyt dużo. Ale jeżeli będziemy robić coś co będzie podobać się nam i naszym przyjaciołom, to powinno być dla nas jak najbardziej satysfakcjonujące. I powinno być to wskaźnikiem do tego, że to co robimy i to kim jesteśmy jest naprawdę dobre.